Jak uchronić nasze dziecko przed otyłością?

 

Jako rodzice mamy największy wpływ na nasze dzieci i dotyczy to również ich prawidłowego odżywiania oraz kształcenia nawyków żywieniowych. Warto wiedzieć, że od urodzenia a nawet już w okresie prenatalnym, możemy mieć wypływ na to, czy nasza pociecha będzie miała w przyszłości problemy z wagą.

 

Grupa ryzyka

Musimy zwrócić szczególną uwagę na tzw. czynniki ryzyka występowania otyłości wśród dzieci, a są nimi:

-nadwaga u matki dziecka (puszyste mamy niekoniecznie rodzą pulchne dzieci, ale są one o wiele bardziej narażone

w późniejszym wieku na bycie otyłymi aniżeli dzieci matek szczupłych)

-palenie papierosów przez matkę w ciąży (wszelako niewskazane z wielu innych powodów)

- wysoka waga urodzeniowa dziecka

-nadwaga dziecka w wieku około 2,5 roku, co skutkuje jeszcze większą nadwagą w wieku lat 6 (12x) oraz w wieku 9 lat (5x)

- niska masa urodzeniowa dziecka oraz dzieci urodzone przedwcześnie

 

Pamiętajcie również drogie mamy, że karmienie piersią, szczególnie długie karmienie piersią, zabezpiecza dzieci

przed otyłością.

 

​

​

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wprowadzamy Zasady Racjonalnego Żywienia w domu

Często rodzice przyprowadzają swoje dziecko do gabinetu ze słowami: „Niech mu Pani coś powie, wytłumaczy, że musi trzymać dietę, bo jest grube, a mnie nie słucha”. A jakże ten pulchny maluch ma słuchać, skoro jego mamusia wygląda całkiem jak on, czyli odżywia się tymi samymi niezdrowymi produktami. Dość, że zauważyła u swojego dziecka problem wagi. Bo jak pokazują różne badania, niewielu rodziców potrafi w ogóle rozpoznać początki otyłości u swoich dzieci. Większość jest zdania, że wyglądają „dobrze” i zdrowo.

Ale, nasza przykładowa mama zauważyła i chce oczywiście poddać dziecko terapii! I tu zaczyna się droga przez mękę

w tłumaczeniu, że po pierwsze dziecka (poniżej 13 roku życia) nie poddaje się terapii, m.in. ze względu na jego zerową motywację (ono jeszcze nie postrzega wszelkich negatywnych konsekwencji otyłości), po drugie, że na diecie nie może być samo dziecko, tylko cała rodzina. A tak naprawdę to nie o wprowadzenie diety chodzi, ale o zasady racjonalnego żywienia.

Bo ja ten maluch ma się zdrowo odżywiać skoro wokół niego same chipsy, cola i czekoladki. A czy to jego wina, że te produkty są w domu? On robi zakupy?

To rodzicie najpierw muszą nauczyć się tych zasad, aby później poprzez swoje zachowanie modelować własne dzieci. Jeśli nie damy przykładu to na nic się zda tłumaczenie, że szpinak jest zdrowy i trzeba go jeść, dodatkowo u dziecka zrodzi się poczucie przymusu, niesprawiedliwości, a nawet kary, że musi jeść to, co jego rodzice nie jedzą, a jemu się każe. Małe dzieci naśladują nas prawie we wszystkim, wykorzystajmy to, zdrowo kształtując ich nawyki żywieniowe.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Spacer zamiast lodów

Gdy chcemy nagrodzić dziecko na przykład za 5 z klasówki to nie róbmy tego zabierając je na lody, czy zamawiając pizze do domu. Uczymy je w ten sposób, że są to pokarmy pożądane, wartościowe, na które trzeba sobie specjalnie zasłużyć. Jeśli stworzymy taką wspaniałą wizję lodów, tortu lub pizzy to jak potem wytłumaczymy dziecku, że te pokarmy są niezdrowe. Dziecku one smakują, więc nie zrozumie, że wolno je jeść tylko od czasu od czasu, bo przecież nauczyliśmy je, że wolno je zjeść, gdy zrobi się coś wyjątkowego, gdy są grzeczne itd. Zamiast ciastka, w nagrodę zabierzmy je do parku, na rower, pokażmy, że to jest rzecz wartościowa, spędzanie czasu razem, a jednocześnie włączamy dziecko w aktywność fizyczną.

 

Pokusy w szkole

Rozmawiajmy z dzieckiem o zdrowiu i zdrowym żywieniu. Przygotujmy je również na to, że gdy pójdzie np. do szkoły,

to koledzy mogą zaproponować mu chipsy lub hamburgera. Nauczmy dziecko jak asertywnie odmawiać, aby jednocześnie

nie było odtrącone przez grupę. W ćwiczeniu takiej asertywności bardzo pomocne mogą okazać się scenki, które wraz

z waszym dziećmi możecie odgrywać, będzie to również dla was dobra zabawa.

Dziecko trzeba przygotować na różne sytuacje, w którym będzie kuszone fast foodem, od sklepiku szkolnego po McDonald’a, który jest obecnie stałym punktem szkolnych wycieczek. Dzieci nie zdają sobie sprawy (i mają do tego prawo) co jest dobre dla ich zdrowia, a co nie jest!

 

Kto jest winny otyłości dziecka?!

Na pewno nie dziecko! Ono sobie same nadwagi nie zrobiło. To od rodziców uczymy się wartości, stylu życia, to oni kształtują również nawyki żywieniowe! To rodzic odpowiedzialny jest za to, co dziecko je i jak często, bo regularne posiłki też są niezmiernie ważne. Inną kwestią jest wmuszanie w dziecko dużych posiłków (w przekarmianiu niestety mistrzami są ciągle dziadkowie). Maluch ma nie tylko rozciągnięty żołądek, ale również poczucie winy, gdy już nie może w siebie wmusić tej „ostatniej łyżeczki za dziadka”.